wprawić się

См. также в других словарях:

• wprawiać się – wprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabywać wprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wprawił się w rozwiązywaniu zadań. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzić się do jakiegoś stanu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wprawić — dk VIa, wprawićwię, wprawićwisz, wpraw, wprawićwił, wprawićwiony wprawiać ndk I, wprawićam, wprawićasz, wprawićają, wprawićaj, wprawićał, wprawićany 1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę» Wprawić oczko do pierścionka.… …   Słownik języka polskiego

• rozhisteryzować się — dk IV, rozhisteryzować sięzuję się, rozhisteryzować sięzujesz się, rozhisteryzować sięzuj się, rozhisteryzować sięował się «wpaść w histerię, wprawić się w stan histerycznego podniecenia» Rozhisteryzowała się na myśl o egzaminie …   Słownik języka polskiego

• wprawiać – wprawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w ruch {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować, że coś zacznie działać, poruszać się, pracować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawnym ruchem wprawił w ruch maszynę. Wiatr wprawił w ruch skrzydła wiatraka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się wokół osi, obracać się wkoło, wirować; wprawić siebie (o ludziach, zwierzętach) lub zostać wprawionym (o przedmiotach) w ruch obrotowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pary… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… …   Słownik języka polskiego

• przećwiczyć — dk VIb, przećwiczyćczę, przećwiczyćczysz, przećwiczyććwicz, przećwiczyćczył, przećwiczyćczony «ucząc, ćwicząc przysposobić kogoś do czegoś, wyćwiczyć na nowo; ćwicząc wprawić się w wykonywaniu czegoś, wykonać, przerobić pewną liczbę ćwiczeń»… …   Słownik języka polskiego

• powprawiać — dk I, powprawiaćam, powprawiaćasz, powprawiaćają, powprawiaćaj, powprawiaćał, powprawiaćany «wprawić, wstawić wiele czegoś, wprawić jedno po drugim» Powprawiać szyby do okien. Lustra, obrazy powprawiane w ramy. powprawiać się «poćwiczyć się… …   Słownik języka polskiego

• krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego